6.هشدار ها:هشدار دو نوع است .در هشدار اول برنامه بعدی روزانه را به اطلاع کودک میرسانید.برای مثال به اول اطلاع میدهید که بزودی باید اماده رفتن به رختخواب شود.در هشدار نوع دوم رفتار نامناسب فرزندتان را به او گوشزد میکنید در واقع به او فرصت میدهید تا رفتار خود را تصحیح کند. 7.انتظارها:بهتر است به فرزندتان بگویید چه انتظاری از او دارید و چه رفتاری را میپسندید.برای این منظور با آنان راجع به خواسته هایتان صحبت کنید البته توضیح اضافه ندهید و به ساده ترین شکل ممکن بیان نمایید.به خاطر بسپارید از انها سوال کنید ایا متوجه شده اند که چرا چنین انتظاری از انان دارید یا خیر تا اینکه بتدریج نظم مورد نظر شما رو بپذیرند. 8.محدودیت ها:خونسرد بوده و بر اعصاب خود مسلط باشید بدن شک تصمیم نهایی بر عهده شما والدین است نافرمانی را نباید با خشم و فریاد پاسخ دهید.9.مسئولیت پذیری:کودکان در نهایت روزی بزرگ خواهند شد پس به انها اجازه رشد بدهید.به انان امکان دهید کارهای کوچک را خودشان به تنهایی انجام دهند و موفقیت های هرچند ناچیز به دست اورند تا اعتماد به نفسشان پرورش یابد.اما انتظار های شما باید متناسب با سن و توانایی های کودکان باشد . 10.آسودگی خیال و آرامش:وقت اختصاصی برای تمام اعضای خانواده حتی خود شما از اهمیت فراوانی برخوردار است علاوه بر آن آگاه باشید که قصه گفتن و در آغوش کشیدن کودک روش های مناسبی برای آرام کردن او به شما می آیند.